Miejscem zerowym funkcji określamy taki argument x, dla którego funkcja przyjmuje wartość zero. Aby lepiej zrozumieć tę definicję, warto powrócić do pojęć argumentu i wartości.
Argumenty znajdują się na osi poziomej układu współrzędnych i są to po prostu wszystkie x.
Wartości z kolei znajdują się na osi pionowej układu współrzędnych i są to y.
Odczytywanie miejsca zerowego na układzie współrzędnych
Odczytywanie miejsca zerowego z wykresu nie jest trudnym zadaniem. Wystarczy jedynie zwrócić uwagę, gdzie znajduje się punkt przecinający wykres funkcji z osią OX.
Istnieje kilka sposobów na przedstawienie funkcji. Jednym z nich jest tabelka. Nie musimy wcale przenosić funkcji na układ współrzędnych, aby odczytać jej miejsce zerowe. Dla przykładu zwróć uwagę na poniższą tabelkę:
x | 1 | 4 | 8 | 32 |
f(x) | 0 | 10 | 24 | 25 |
Z powyższej tabeli możemy odczytać, że miejscem zerowym tej funkcji jest x=1.
f(1)=0
Miejsce zerowe funkcji liniowej
Aby obliczyć miejsce zerowe funkcji liniowej, wystarczy jedynie porównać dany wzór funkcji do zera.
Przykład
f(x)=3x-9
Przyrównaj podaną funkcję do zera
3x-9=0
3x=9
Dzielimy obustronnie przez 3
x=3
Miejscem zerowym powyższej funkcji jest x=3.
Inne własności funkcji
Miejsce zerowe nie jest jedyną własnością funkcji. Oprócz niego istotne znaczenie mają również:
- dziedzina,
- zbiór wartości,
- monotoniczność,
- różnowartościowość,
- parzystość,
- nieparzystość,
- maksimum,
- minimum.
Dziedzina funkcji
Dziedziną funkcji nazywamy zbiór wszystkich argumentów danej funkcji. Dziedziną jest także zbiór x-ów, dla których została określona funkcja oraz zbiór x, dla których istnieje wykres funkcji. Dla każdej funkcji liniowej, kwadratowej, a także wielomianowej dziedziną jest zbiór liczb rzeczywistych. Określanie dziedziny funkcji jest potrzebne, aby uniknąć sytuacji, w której podstawiając do wzoru wartość liczbową, otrzymamy działanie, które jest niedozwolone w matematyce.
Zbiór wartości
Zbiorem wartości nazywamy wszystkie y, jakie funkcja może osiągnąć. Przy podanym wzorze funkcji możemy obliczyć wartość, jaką funkcja przyjmuje dla dowolnego argumentu x.
Monotoniczność
Z monotonicznością mamy do czynienia, kiedy funkcja jest rosnąca, malejąca lub stała, a także kiedy jest niemalejąca lub nierosnąca.
- kiedy wykres rośnie mamy do czynienia z funkcją rosnącą,
- kiedy wykres maleje, mamy do czynienia z funkcją malejącą,
- kiedy wykres rośnie lub jest stały, mamy do czynienia z funkcją niemalejącą,
- kiedy wykres maleje lub jest stały, mamy do czynienia z funkcją nierosnącą,
kiedy wykres jest linią poziomą, równoległą do osi OX, mamy do czynienia z funkcją stałą.